Het jurkje dat op de brandstapel wilde eindigen.

Kleine Zus werd 1 jaar.  Vorige zondag zouden we dat met familie en vriend vieren.  Kleine zus moest en zou een jurkje dragen dat home made was.

Geen probleem denkt u.  Dacht ik ook…

Maar, een grote maar, daar dacht het jurkje anders over.  Zij verkondigde ook al dat ze nog veel kunnen leren van de Vlaamse blogsters.  Die uitleg is super moeilijk.  Bij het jasje ging het gelijk niets, of toch bijna.  Maar nu, weer die grote maar, was het niet te doen.  Ik twijfelde zelfs een seconde of ik ooit nog wel zou naaien!

ZAK DETAIL

Die zak erin krijgen leek onmogelijk, maar lukte na uren, ik zeg u uren, trail and error.

MOUWDETAIL

De mouw kan ik zelfs niet beschrijven met woorden hoe dat gegaan is.  Tien keer is 1 mouw erin en eruit gegaan.  De tweede mouw was voor de volgende dag.

Frustratie, ik zweer het.  Het jurkje belande bijna op de brandstappel…

Uiteindelijk is het kleedje rond haar lijfje geraakt en zelfs op tijd!

KLEED1

Ze was om op te eten ♥

En met deze woorden zeggen we:

wegzijnwij

Weg zijn wij!

Tot de volgende…

patroon: Sunki dress

stof: Pauli in Leuven

*

Een verschroeiend einde.

Stof: check

fournituren: check

patroon: check

druf: check

nadenken: niet gedaan…

 

 

En toen kwam het einde in zicht.  Het punt waar ik niet meer moest nadenken.  Het verschroeiende einde…

 

 

Wilt u het nog van dichterbij zien?

 

 

Echt waar!  Dit deed HEEL VEEL pijn!

 

Wat denken jullie:  Zou ik hier iets instrijken of zou dit zichtbaar worden langs buiten?

 

*